Na hun rit door Oostenrijk kwamen Gert zijn papa en Reneé aan op de camping in Iseo. Toen ze rustig gesetteld waren, zijn wij even langsgegaan. We spraken meteen af om samen iets te gaan eten in het restaurant waar ik graag mijn verjaardag wilde vieren.
Mijn keuze stond al vast: het zou restaurant Zucca 2 worden. Maar toen we aankwamen, bleek het uitzonderlijk gesloten te zijn vanwege werkzaamheden. Achteraf gezien was dat eigenlijk een geluk bij een ongeluk, want zo ontdekten we een nieuw restaurantje, minstens even goed!
We hebben er heerlijk gegeten én meteen een tafeltje gereserveerd.
Dinsdag lieten we hen eerst even uitpakken en tot rust komen, want op woensdag arriveerden Ludo, Patricia en de kindjes. Ludo is de zoon van Reneé, en samen kwamen ze ontdekken hoe het leven in Italië eraan toegaat.
Na een lange en vermoeiende rit werden ze bij aankomst warm ontvangen met een heerlijk ontbijt, aangeboden door Patrick en Reneé. Daarna was het tijd voor wat welverdiende rust.
Terwijl de rest nog even bijkwam, trokken Alessia en Nonna eropuit naar de speeltuin. Een rustig begin van wat ongetwijfeld een mooie tijd samen zou worden.
In de namiddag trokken we met de hele bende naar Clusane om het charmante dorpje te verkennen. Voor ons was het al bekend terrein, maar voor de anderen was het een eerste kennismaking.
Op het mooiste plekje van het dorp konden de foto's natuurlijk niet ontbreken, een perfect moment om deze fijne herinnering vast te leggen.
Onderweg terug naar huis besloot ik om mijn mama even te bellen. Via WhatsApp kreeg ik geen gehoor, dus probeerde ik het maar gewoon via een normale oproep. Aan de andere kant van de lijn klonk ze heel ontspannen: "We zijn in de Ardennen, het giet hier van de regen. We zijn gewoon wat aan het rondkijken."
Hoe vreemd het verhaal ook klonk, ik begon haar toch te geloven… tot ze het niet langer kon volhouden. De spanning werd haar te veel en ineens kwam de aap uit de mouw: "We zijn net over de grens met Italië. We wilden jullie komen verrassen, maar de gps werkt niet meer en we hebben geen internet!"
De paniek sloeg bij mij toe, maar tegelijk was ik ook totaal verrast en dolblij! We probeerden hen zo goed mogelijk telefonisch te begeleiden, maar zonder gps was dat allesbehalve makkelijk.
Gelukkig kwam er plots weer verbinding op mama’s telefoon, en twee uur later stonden ze – tot onze grote vreugde bij ons
Donderdag stond er iets speciaals op het programma: een grote barbecue aan ons huisje!
In de voormiddag pikten we mijn mama en papa op, zodat zij het huisje eindelijk eens in alle rust en stilte konden bekijken. Ze vonden het heel mooi en gezellig, al hadden ze het wel wat groter verwacht.
Terwijl ik begon met de voorbereidingen voor de BBQ, ging Gert in de namiddag de rest van het gezelschap oppikken beneden aan de berg. Het werd een gezellige, zonnige namiddag vol lekker eten en goed gezelschap.
En natuurlijk kon ik het niet laten om na de BBQ mijn mama en papa mee te nemen naar mijn absolute favoriete plek voor een ijsje: Bar Centrale in Lovere, een klassieker die nooit teleurstelt!
Vrijdag was het mijn verjaardag. Hoewel ik me op die dag al een paar jaar niet echt jarig voel, was het dit jaar toch anders… en wel heel speciaal.
Ik had nooit durven dromen dat mijn mama en papa net op die dag bij mij in Italië zouden zijn! Een prachtig cadeau op zich.
We startten de dag met een bezoekje aan de markt in Pisogne. Daar kreeg Alessia een leuke outfit cadeau van mijn papa! We hadden afgesproken met Gert zijn papa en de rest van de bende, maar zij kwamen wat later aan, waardoor wij de markt eigenlijk al rond waren.
Terwijl zij nog rustig verder rond keken, gingen wij alvast het shoppingcenter binnen voor een tasje koffie. Alessia mocht even spelen in de speelgoedautootjes, wat natuurlijk haar ochtend helemaal compleet maakte.
Na de koffie hadden we afgesproken in een restaurantje wat hoger in de bergen, waar we met z’n allen zouden gaan eten. Het uitzicht daar boven was echt adembenemend, een panoramisch zicht over het meer dat nooit verveelt.
Samen genieten van lekker eten, omringd door familie en zo’n prachtig decor… het was écht genieten.
In de namiddag splitsten we even op. Wij trokken er met mijn ouders op uit richting Montecampione, terwijl de rest verkoeling zocht en ging zwemmen op de camping.
’s Avonds kwamen we allemaal weer samen om mijn verjaardag te vieren in het restaurant. Het was de perfecte afsluiter van een bijzondere dag.
De rit naar hier was voor ons bezoek best pittig, dus een rustig dagje tussendoor was meer dan welkom om even op adem te komen. We bleven lekker in Sarnico en genoten van het zonnetje op enkele gezellige terrasjes. Gewoon even niets moeten, precies wat we nodig hadden.
Op zondagochtend vertrokken mijn ouders weer richting België. We gingen hen uitzwaaien en reden daarna door naar de camping om ook Patricia en Ludo nog gedag te zeggen, zij zouden die avond naar huis vertrekken.
’s Avonds trokken we er samen met Patrick en Reneé nog even op uit om iets te gaan eten. Ook hun vakantie zat er bijna op, dus het was fijn om nog een laatste gezellige avond samen te hebben.